کد مطلب:106944 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:162
[صفحه 625] (ستمگر را هرگاه بخواهید سوگند خورد، سوگند دهید به این كه از نیرو و توانایی خدا بیزار است، زیرا اگر به این سخن، سوگند دروغ بخورد، زود به كیفر می رسد، و اگر سوگند یاد كند به خدایی كه جز او خدایی نیست در مجازاتش عجله نمی توان كرد، زیرا خداوند را به یگانگی یاد كرده است). گاهی نظر مجتهد بر این قرار می گیرد كه بر سوگند- همانند آنچه كه امام (ع) فرموده- پافشاری كنند تا شخص دروغگو از سوگند خودداری كند و حق ادا شود، توضیح آن كه شخص دروغگو با علم به ستمكاری خود و تصور این كه خدا را باور دارد، و این باور، با كاری كه به خاطر آن قسم خورده هماهنگ است، تحت تاثیر این عبارت قرار می گیرد، و برخلاف سوگند معمولی، آمادگی برای سرعت مجازات پیدا می كند. آورده اند كه سخن چینی نزد منصور، از امام صادق (ع) سخن چینی كرد، منصور، امام (ع) را احضار كرد و گفت: فلانی از تو چنین و چنان می گوید. امام صادق (ع) فرمود: این سخنان از من نیست. اما سخن چین، انكار كرد و گفت: خیر از اوست. امام صادق (ع) او را قسم داد بر این كه، اگر دروغ بگوید، از نیرو و توان خدا بیزار است، سخن چین قسم خورد، و هنوز كلامش تمام نشده بود كه بدنش فلج گشت و پایش مثل یك تكه گوشت شد كه روی زمین كشیده می شد، به این ترتیب امام صادق (ع) از دست او خلاص شد.
صفحه 625.